از دست نوشته شیخ شهید نقل است: که حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: هرکه می‌خواهد خداوند در قیامت اعمال زشتش را بر او عرضه نکند و پرونده گناهانش را نگشاید، باید این دعا را بعد از هر نماز بخواند:«اللّهُمَّ إِنَّ مَغْفِرَتَکَ أَرْجَى مِنْ عَمَلِى ، وَ إِنَّ رَحْمَتَکَ أَوْسَعُ مِنْ ذَنْبِى ، اللّهُمَّ إِنْ کَانَ ذَنْبِى عِنْدَکَ عَظِیماً ، فعَفْوُکَ أَعْظَمُ مِنْ ذَنْبِى ، اللّهُمَّ إِنْ لَمْ أَکُنْ أَهْلاً أَنْ أَبْلُغَ رَحْمَتَکَ ، فَرَحْمَتُکَ أَهْلٌ أَنْ تَبْلُغَنِى وَتَسَعَنِى ، لِأَنَّهَا وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ، بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.» (تعقیبات مشترکه، مفاتیح الجنان)

بار خدایا! همانا آمرزش تو از عمل من امیدوار کننده‌تر و مهربانی تو از گناه من گسترده‌تر است، بار خدایا! اگر گناهانم نزد تو بزرگ است، گذشت تو از گناه من بزرگ‌تر است، بار خدایا! اگرچه شایسته بدست آوردن رحمت تو نیستم، امّا رحمت تو سزاوار است که به من برسد و مرا فراگیرد، زیرا رحمتت همه‌چیز را فراگرفته است، به‌حق مهربانیت، ای مهربان‌ترین مهربانان.

مرحوم کلینى در کتاب شریف کافی، از حضرت باقر علیه السّلام روایت کرده‏ هرکه پس از نماز واجب، پیش از آن‏که پاهاى خود را بگرداند، سه مرتبه این دعا را بخواند، خدا گناهان او را بیامرزد، هرچند در کثر مانند کف دریا باشند. «اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ ذُوالْجَلالِ وَالاِکْرامِ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ.»

آمرزش مى‏ طلبم از خدا، که معبودى جز او نیست، زنده و به خود پاینده و صاحب بزرگى و بزرگوارى است و به سوى او باز مى ‏گردم.

متن حدیث: الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص521

«مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ عَبْدِ الصَّمَدِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: مَنْ قَالَ فِی دُبُرِ صَلَاةِ الْفَرِیضَةِ قَبْلَ أَنْ یَثْنِیَ رِجْلَیْهِ- أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی‏ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ* ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ‏ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ. ثَلَاثَ مَرَّاتٍ غَفَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ کَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ.»